1. ภาษีซื้อของค่ารับรอง เช่น ค่าอาหาร ค่าที่พัก ค่าดูมหรสพ ค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับการกีฬา เป็นต้น ซึ่งภาษีซื้อของค่ารับรองเหล่านี้ไม่สามารถใช้เคลมภาษีได้ แต่สามารถลงเป็นค่าใช้จ่ายของกิจการได้ โดยสรรพากรมีข้อกำหนดไว้ดังนี้

       – ถ้าเป็นค่าสิ่งของที่ให้แก่บุคคล ซึ่งได้รับการรับรองหรือรับบริการไม่เกินคนละ 2,000 บาท ในแต่ละครั้งที่มีการรับรองหรือการบริการ

       – จำนวนเงินค่ารับรองและค่าบริการให้นำมาหักเป็นรายจ่ายได้เท่ากับจำนวนที่ต้องจ่าย แต่รวมกันต้องไม่เกินร้อยละ 0.3 ของจำนวนเงินยอดรายได้หรือยอดขาย หรือของจำนวนเงินทุนที่ได้รับชำระแล้ว แล้วแต่จำนวนใดจะมากกว่า นำมาหักได้จะต้องมีจำนวนสูงสุดไม่เกิน 10 ล้านบาท

2. ภาษีซื้อที่เกิดจากการซื้อ เช่าซื้อ เช่า หรือรับโอนรถยนต์นั่งและรถยนต์โดยสารที่มีที่นั่งไม่เกิน 10 คน เช่น รถเก๋ง รถฟอร์จูนเนอร์ และภาษีซื้อที่เกิดจากการซื้อสินค้าหรือการรับบริการที่ เกี่ยวข้องกับรถยนต์นั่ง และรถยนต์โดยสารที่มีที่นั่งไม่เกิน 10 คน เช่น ค่าน้ำมัน ค่าประกันรถยนต์ ค่าซ่อมแซมรถยนต์ ไม่สามารถใช้เคลมภาษีได้ แต่สามารถลงเป็นค่าใช้จ่ายของกิจการการได้

3. ใบกำกับภาษีซื้ออย่างย่อ เพราะใบกำกับภาษีซื้อเหล่านี้ไม่ได้ระบุชื่อของผู้ซื้อไว้ จึงไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่าเป็นของเราจริง และทำให้ขาดความน่าเชื่อถือ จึงไม่สามารถใช้เคลมภาษีได้ แต่สามารถลงเป็นค่าใช้จ่ายของกิจการได้ทั้งก้อน แต่ถ้าจะเอาไปเคลมภาษีต้องขอใบกำกับภาษีเต็มรูปแบบ
 

4.ใบกำกับภาษีซื้อที่ออกด้วยระบบคอมพิวเตอร์ทั้งหมด แต่มีการแก้ไขด้วยการเขียนปากกาลงไปบางรายการ หรือข้อความไม่ครบถ้วนสมบูรณ์ ไม่สามารถใช้เคลมภาษีได้แต่สามารถลงเป็นค่าใช้จ่ายของกิจการการได้