ภาษีทางอ้อมในต่างประเทศจะจัดเก็บโดยหน่วยงานหนึ่งของรัฐบาล ซึ่งเป็นหน่วยงานกลางที่จะจัดเก็บภาษีภายในประเทศ แต่แท้จริงแล้วผู้ที่จัดเก็บให้หน่วยงานของรัฐ โดยปกติคือผู้ผลิตหรือผู้ค้าปลีกแล้วจ่ายให้กับรัฐบาล ภาษีทางอ้อมที่จัดเก็บมาเป็นส่วนหนึ่งของราคาซื้อของสินค้าหรือบริการที่ผู้บริโภคก็จ่ายภาษีสำหรับสินค้านั้น

       ภาษีทางอ้อม ในประเทศไทยเป็นภาษีที่จัดเก็บโดยหน่วยงานกลางอย่างกรมสรรพากรเกี่ยวกับค่าใช้จ่ายในการบริโภค การบริการ สวัสดิการและสิทธิประโยชน์ต่าง ๆ ที่ไม่ได้ร่วมอยู่ในทรัพย์สินหรือรายได้ รวมถึงภาษีศุลกากรที่ต้องชำระในการนำเข้า ภาษีสรรพามิตที่จ่ายในการผลิต และภาษีมูลค่าเพิ่มในขั้นตอนของการผลิตและจัดจำหน่ายผลิตภัณฑ์

       หลาย ๆ คนมักสับสนว่าภาษีทางอ้อมคืออะไร ใครจ่าย? วันนี้เราได้รู้แล้วว่าเป็นผู้ที่ซื้อสินค้าและบริการแบบเรา ๆ นี่แหละที่เป็นผู้จ่ายภาษีทางอ้อมนั้น ไม่งงกันใช่ไหมสรุปสั้น ๆ คือใครซื้อ ใครใช้คนนั้นจ่าย ซึ่งภาษีทางอ้อมนี้เป็นอีกหนึ่งภาษีที่สร้างรายได้ให้กับประเทศด้วยเช่นกัน การที่เราซื้อสินค้าหรือบริการ 1 ชิ้นกับผู้ที่จดภาษีมูลค่าเพิ่มก็เท่ากับว่าเราจ่ายภาษีให้กับประเทศด้วย มาดูกันว่าภาษีทางอ้อมคืออะไร?

       ภาษีทางอ้อม คือภาษีที่เรียกเก็บจากผู้บริโภค เมื่อมีการซื้อสินค้าหรือบริการในประเทศไทย เป็นภาษีที่ผลักภาระให้กับผู้ซื้อหรือผู้บริโภคให้รับภาระภาษีแทนผู้ขาย ซึ่งมี 3 ประเภทด้วยกันที่เรียกเก็บจากผู้บริโภค เมื่อทำการซื้อสินค้าและบริการ ได้แก่

      ทั้ง 3 สิ่งนี้ประกอบเรียกเป็นภาษีทางอ้อม ซึ่งจะแตกต่างจากภาษีทางตรง เนื่องจากภาษีทางอ้อมไม่สามารถนำมาเรียกเก็บได้โดยตรงกับรายได้ของผู้บริโภค เพราะมีข้อจำกัดหลาย ๆ อย่าง ดังนั้นจึงเรียกเก็บภาษีทางอ้อมจากผู้บริโภค เมื่อมีการซื้อสินค้าและบริการแทน

      หลาย ๆ ประเทศมีแนวโน้มที่จะขึ้นภาษีทางอ้อม เพื่อสร้างรายได้ที่สูงขึ้น อย่างประเทศไทยก็ VAT ในการซื้อสินค้าและบริการ 7% หรือในบางประเทศ 10% ก็มี ทั้งนี้การเก็บภาษีทางอ้อมก็เพื่อนำไปเป็นงบประมาณในการพัฒนาประเทศและมอบสวัสดิการให้ประชาชน อย่างไรก็ตามอัตราภาษีทางอ้อมจะต้องเหมาะสมกับสภาพเศรษฐกิจของประเทศ และนำไปใช้ประโยชน์ได้อย่างคุ้มค่าที่สุด